Tarot dla Siebie: Droga Artysty wg Julii Cameron

czwartek, 8 grudnia 2016

Droga Artysty wg Julii Cameron - #11

Kolejny dzień - post #11

Nie wyciągałem kart osobno na wczorajszy sen, aby wytłumaczyć niedostrzegane przeze mnie jego aspekty. Przecież i tak codziennie losuję trzy. Tak, jak się spodziewałem, one też nawiązują do sprawy ze snu. Pierwsza karta to Król Mieczy, mój tarotowy przewodnik, czyli duch Crowley'a. Jego rada na dzisiaj zawarta jest w znaczeniu karty 9 Mieczy, która przedstawia osobę siedzącą na łóżku. Dziewięć mieczy wisi nad nią na ścianie. Ten ktoś, albo nie może spać, albo zbudziły go właśnie obawy i jakieś strachy. Jest ich wiele, dlatego jest to przytłaczające. Czyż ta karta nie obrazuje dosłownie mojej analizy porannych sennych wizji?

Król Mieczy, jako karta tarota, afirmuje, że posiadam zdolność, by stać za tym w co naprawdę wierzę. To ktoś, kto nie znosi żadnych sprzeciwów. Nasuwa się tu zaraz refleksja, kto ustala prawa w moim życiu, jak używam swoich zdolności do bycia racjonalnym, analitycznym i logicznym. To ktoś, jak mój wewnętrzny Cenzor, kto nie zawaha się nawet na moment ze swoim osądem i krytyką. Ma opinię na każdy temat. Ponownie widzę tu też radę, aby zwracać uwagę na uczucia innych, zanim zacznę działać.

Jednym z powodów, dla których podjąłem wyzwanie Julii Cameron, jest potrzeba uciszenia głosu tego

wewnętrznego Cenzora. Zbyt często słyszę jego słowa, kiedy próbuję coś nowego zrobić. Można go zagłuszyć przez nauczenie się sztuki chwalenia siebie, nawyk prawienia sobie komplementów. To jedna z rad Julii. Ma to zrównoważyć, czy przynajmniej częściowo chociaż przeciwstawić się skłonności obrzucania siebie samego błotem. Zbyt łatwo jest powiedzieć coś niemiłego, albo bolesnego pod swoim adresem. Zwykle przecież znamy doskonale wszystkie swoje słabości. Dużo gorzej jest z tymi pozytywnymi stwierdzeniami. Z czasem jednak, choć powoli wchodzi to w krew, aby uśmiechać się do siebie w lustrze i za każdym razem odnaleźć powód do jakiegoś komplementu. Tak wiele ludzi woli nie zapalać światła w łazience! Niektórzy z braku akceptacji własnego ciała, a bywa, że dla uniknięcia spojrzenia sobie w oczy.

Karta 9 Mieczy radzi, aby przyjąć do wiadomości swoje emocje i przystąpić do ich uwolnienia, gdyż jeśli pozwolę im pozostać dłużej, to mogę zacząć się sam dołować. Warto znaleźć źródło skłonności do takiej depresji oraz powody, dla których pozwalam na własne cierpienie. Może to być reakcja na czyjąś surowość i bezmyślność, srogość powodującą zranienie mnie. Depresja będzie trwać dopóki kisimy się we własnym sosie i nawiedzających nas myślach i nocnych marach. Trzeba wykoncypować co zrobić, aby poprawić sytuację. Zrobienie już pierwszego kroku, czegokolwiek odsuwa depresję na dalszy plan. Towarzyszy temu zmiana skupienia uwagi, co odsuwa czarne myśli.

Na karcie trzeciej jest III Cesarzowa, reprezentująca płodny ogród, w którym kreatywność już rozkwita. To archetypowy symbol Matki, kobiecej siły, wszystkiego, co płynie z prawej półkuli, czyli domeny podświadomości. Nie powinienem tracić kontaktu z tą stroną swojej osobowości. Słucham swojej intuicji oraz pierwszeństwo daję swoim emocjom i pasjom. Nie jest to koniecznie symbol rodzicielki, ale Jungowski archetyp matki w ogólnym sensie. To opatrzność i opieka od wszechświata. Tu nasuwa się też refleksja na temat, czemu teraz ja sam matkuję, jakie karmię wartości, co mnie zajmuje. Mam kilka twórczych projektów, więc pojawienie się tarotowej Cesarzowej ma sens. Dogadzam jak mogę swoim zmysłom, szukam dla nich pożywienia i nowych inspiracji. Karta zwykle jest oznaką nadchodzącej pomyślności i dostatku. Podoba mi się to!